رفع نگرانی درباره گیر افتادن دارو در کبد

چرا کبد مانعی جدی در درمان است؟

دکتر جان لوئیس، انکولوژیست دانشگاه آلبرتا، معتقد است که سیستم‌های حمل ژن در محیط آزمایشگاهی عملکرد خوبی دارند. اما زمانی که وارد بدن می‌شوند، بیشترشان در کبد تجمع می‌یابند. این موضوع، تأثیر دارو را در مغز، ریه و سایر اندام‌های هدف کاهش می‌دهد.

علاوه‌بر‌این، او تأکید می‌کند که درمان بیماری‌های پیچیده نیاز به مسیرهای دقیق‌تری دارد. به همین دلیل، باید روش‌هایی توسعه یابند که بتوانند دارو را به‌طور هدفمند منتقل کنند.

نقص فناوری‌های موجود در ژن‌درمانی

فناوری‌های کنونی مانند واکسن‌های mRNA از نانوذرات لیپیدی (LNP) استفاده می‌کنند. این ذرات معمولاً شامل ترکیباتی نظیر کلسترول هستند. بدن این مواد را به سمت کبد هدایت می‌کند. در نتیجه، داروها قبل از رسیدن به مقصد نهایی، از مسیر منحرف می‌شوند.

Fast-PLV؛ روشی جدید برای تحویل هدفمند

پژوهشگران دانشگاه آلبرتا از پروتئینی به نام فیوزوژن استفاده کرده‌اند. این پروتئین، توانایی ترکیب سلول‌ها را دارد و از ویروس ارتوروویروس گرفته شده است. آن‌ها این پروتئین را با نانوذرات لیپیدی اصلاح‌شده ترکیب کردند.

نتیجه این ترکیب، فناوری Fast-PLV است. این پلتفرم دارو را از کبد دور نگه می‌دارد و آن را به مغز یا ریه منتقل می‌کند. علاوه بر این، Fast-PLV نسبت به روش‌های قدیمی، سمیّت کمتری دارد و واکنش ایمنی بدن را تحریک نمی‌کند. در نتیجه، امکان تزریق مکرر دارو فراهم می‌شود.

آزمایش موفق در مدل‌های حیوانی

پژوهشگران این فناوری را روی حیوانات آزمایش کرده‌اند. نتایج نشان داده‌اند که Fast-PLV توانسته دارو را با دقت بالا به بافت‌های مورد نظر منتقل کند. بنابراین، این فناوری نوین می‌تواند افق‌های تازه‌ای در ژن‌درمانی بگشاید.