قطع ناگهانی داروهای اعصاب و روان؛ اقدامی پرخطر
دکتر وحید شریعت، روانپزشک و رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران هشدار داد: قطع ناگهانی داروهای اعصاب و روان می‌تواند باعث عود علائم بیماری، تشدید آن و یا اختلال در روند درمان شود. بسیاری از بیماران به‌محض تجربه عوارض اولیه مانند بی‌قراری، خواب‌آلودگی یا تهوع، بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را قطع یا دوز آن را کم می‌کنند. این رفتار خطرناک می‌تواند تأثیرات مخرب و گاه برگشت‌ناپذیری بر سلامت روانی فرد داشته باشد.
داروهای اعصاب و روان
مصرف خودسرانه، دام پنهان در مسیر درمان
بسیاری از بیماران به‌محض مشاهده علائمی مانند بی‌قراری، تهوع، خواب‌آلودگی یا اضطراب، تصور می‌کنند که دارو برای‌شان مناسب نیست و تصمیم به قطع یا کاهش دوز آن می‌گیرند. اما باید توجه داشت که این عوارض در بیشتر موارد طبیعی بوده و بدن طی یک تا دو هفته به دارو عادت می‌کند. قطع ناگهانی دارو بدون مشورت با پزشک، نه‌تنها کمکی به بهبود وضعیت بیمار نمی‌کند بلکه ممکن است عوارض بیشتری نیز ایجاد کند.
دو نوع عارضه مهم پس از قطع دارو
به گفته دکتر شریعت، عوارض ناشی از قطع خودسرانه داروهای اعصاب و روان به دو دسته تقسیم می‌شود:
علائم قطع مصرف مانند اضطراب، بی‌خوابی، تعریق، سردرد یا تهوع که اغلب کوتاه‌مدت و گذرا هستند.
عود علائم بیماری روانی که ممکن است شدیدتر از قبل بروز کند و نیاز به درمان پیچیده‌تری داشته باشد.
در برخی موارد، بازگشت بیماری آن‌چنان جدی است که بیمار باید به‌صورت اورژانسی بستری و تحت درمان مجدد قرار گیرد.
راهکار درست چیست؟
اگر بیمار با مصرف دارو دچار علائمی غیرقابل تحمل شود، مانند خواب‌آلودگی شدید، بی‌قراری مداوم، یا واکنش‌های آلرژیک، لازم است سریعاً با پزشک مشورت کند. کاهش یا تغییر دارو فقط باید تحت نظر متخصص انجام گیرد. خوددرمانی در حوزه روان، پیامدهای جبران‌ناپذیری دارد.
نتیجه‌گیری
اختلالات روان نیازمند درمانی دقیق، مستمر و علمی هستند. داروهای اعصاب و روان باید با صبر، پیگیری منظم و مشورت مداوم با روانپزشک مصرف شوند. هرگونه تغییر خودسرانه در مصرف این داروها، ریسک بزرگی برای سلامت روان و جسم فرد به‌همراه دارد.