چه خوراکی‌هایی را باید کمتر خورد؟
محققان می‌گویند چیزهایی که می‌خوریم و حتی جایی که آنها را میل میکنیم امکان دارد بر سطح مواد شیمیایی ماندگار بر خون ما اثر بگذارد.
پژوهشگران آمریکایی در یک تحقیق جدید از بیش از ۷۰۰ نفر در مورد رژیم غذایی‌شان سوالاتی پرسیدند، از جمله اینکه چه مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی را مصرف می‌کنند (مانند نان، نوشابه‌های انرژی‌زا، سبزیجات، چای و شیر ) و سپس سطح مواد شیمیایی ماندگار در خون آنها را مورد آزمایش قرار دادند.
دانشمندان همچنین از شرکت‌کنندگان در تحقیق پرسیدند که چقدر غذای آماده در خانه، مغازه فست‌فود یا رستوران غیرفست‌فودی می‌خورند. آنها از این اطلاعات برای بررسی این فرضیه استفاده کردند که افراد تا چه میزان با بستهبندی مواد غذایی حاوی مواد شیمیایی ماندگار در تماس بوده‌اند.
سالیانیست که دانشمندان درباره «مواد شیمیایی ماندگار» اخطار می‌دهند. این ترکیبات پرمصرف شامل مشتقات پلی‌فلوروالکیل، دسته‌ای از مواد شیمیایی تولید شده به دست بشر هستند که چندین سال است در طیف گسترده‌ای از صنایع برای مقاوم‌سازی محصولات در برابر گرما، آب، چربی و لکه‌ها استفاده می‌شوند.
در هشت دهه گذشته مشتقات بسیاری از این ترکیبها تولید شده‌اند که در تولید هزاران کالای مصرفی روزمره از ظروف غذای یک‌بار مصرف گرفته تا کف ضد حریق (کپسول آتش‌نشانی) مورد استفاده قرار میگیرند.
این ترکیبها که امروزه ردپایی از آنها حتی دورافتاده‌ترین مکان‌های کره خاکی از جمله در بدن خرس‌های قطبی در قطب شمال نیز یافت شده است، به علت پیوندهای بسیار قوی فلوئور-کربن در بدن ما قابل تجزیه نیستند و می‌توانند تا ده‌ها هزار سال در محیط زیست وجود داشته باشند. به همین دلیل مواد شیمیایی «ماندگار» لقب گرفته‌اند.
در حقیقت شرکت‌کنندگانی که بیشتر چای، هات‌داگ و گوشت‌های فرآوری‌شده مصرف می‌کردند، سطح مواد شیمیایی ماندگار بیشتری در خون خود داشتند.
با این وجود، برخی از غذاها تنها زمانی با سطوح بالاتر این ماده شیمیایی مرتبط بودند که خارج از خانه تهیه می شدند. اشخاصی که غذاهایی مانند سیب‌زمینی سرخ‌کرده یا پیتزای تهیه‌شده در رستوران‌ها را می‌خوردند، سطوح بیشتری از مواد شیمیایی ماندگار را در خون خود داشتند. این دانشمندان می‌گویند که این مشکل عمدتا در فرآیند بستهبندی محصولات غذایی ایجاد می‌شود.
برای مثال، آنها فکر می‌کنند که رابطه بین چای و سطوح بالای مواد شیمیایی ماندگار به خاطر کیسه‌‌ای است که چای در آن قرار دارد. گوشت‌های فرآوری‌شده نیز با بسیاری از راه‌های احتمالی برای آلودگی در فرآیند تولید، چندان جای تعجب ندارد.
هیلی همپسون، محقق مقطع دکترا در دانشکده پزشکی کک کالیفرنیای جنوبی و نویسنده اصلی این تحقیق، در این باره توضیح میدهد: «حتی غذاهایی که از نظر متابولیک کاملاً سالم هستند نیز می‌توانند داری مواد شیمیایی ماندگار باشند.»
نویسندگان این مطالعه می‌گویند هدف آزمایش آنها لزوماً نشان دادن این نیست که کدام غذاها «سالم» هستند و کدام‌ها ناسالم اند، در صورتی که هدف این است که بفهمند کدام غذاها امکان دارد به آزمایش بیشتری نیاز داشته باشند تا بررسی شود که آلودگی‌شان از کجا منشا می‌گیرد.
بیشتر تحقیقات قبلی بر حضور آنها در آب تمرکز داشتند، در حالی که دانشمندان اکنون می‌گویند غذای آلوده ممکن است تهدید بزرگتری برای سلامت انسان باشد.
بعضی از بدترین منابع آلودگی در مواد غذایی شامل برخی از کاغذها و پلاستیک‌های بستهبندی، آفت‌کش‌ها و همچنین کودهای آلوده به مواد شیمیایی ماندگار هستند که برای تقویت و رشد محصولات غذایی استفاده می‌شوند.